Ontmoetingen met de lokale bevolking, ontdekkingen op afgelegen plekken en het delen van kennis met anderen vormen de essentie van reizen. Tijdens onze avonturen op Dunmore Head kruisten we paden met Gail and Pat, twee vriendelijke mensen zoals genoemd in mijn vorig blog. Gail had zoveel te vertellen over dit gebied en introduceerde ons aan het betoverende eiland Inishtooskert.
Een paar weken geleden stuurde ik Gail een bericht om meer te weten te komen over enkele bijnamen van de Blasket-eilanden. Zoals altijd ontving ik een prachtige en gedetailleerde uitleg. Het zijn mensen zoals Gail die me in staat stellen mijn blog te verrijken en te verifiëren, waardoor ik nauwkeurige en betrouwbare informatie kan bieden. Het internet staat vol met onjuiste details, en hoewel ik ook fouten maak, ben ik trots dat ik onlangs een e-mail van Google heb ontvangen waarin ze me bedankten voor het corrigeren van enkele onjuistheden op hun kaarten, met name verkeerde namen die door anderen waren toegevoegd.
Maar laten we ons verdiepen in het verhaal van de Slapende Reus. Toen we net aankwamen bij het kerkhof nabij ‘Dunmore Head’, waren de lokale bewoners druk bezig een koe te helpen bij de bevalling. Het was een prachtig voorbeeld van de hechte gemeenschapszin die nog steeds leeft in deze afgelegen gebieden. Ondanks dat ze ver van elkaar wonen, komen buren altijd samen om elkaar te ondersteunen, zelfs bij kleine uitdagingen. Ik vraag me af of zulke kameraadschap nog steeds bestaat in sommige gemeenschappen… Hoewel het natuurlijk allemaal bij onszelf begint!
Inishtooskert is niet zomaar een eiland. Het is een plek waar legendes tot leven komen en waar de adembenemende schoonheid van de natuur je ziel roert. Het is een plek waar stormvogels door de lucht snijden, ruige kliffen getuigen van eeuwenoude geschiedenis, en waar de zonsondergang het eiland in een gouden gloed hult, waardoor de slapende reus ontwaakt. Maar daarover lees je meer in mijn nerdy deep dive in Inishtooskert.
Reizen gaat niet alleen om de bestemming, maar ook om de mensen die je ontmoet, de verhalen die je hoort, en de kennis die je opdoet. Het is een reis die je zintuigen stimuleert, je horizon verbreedt en je een diepere waardering geeft voor de wereld om ons heen.
Ik ben Gail, Pat en vele anderen dankbaar die ons hebben geholpen deze opmerkelijke plek te ontdekken. We zullen onze reis voortzetten, op zoek naar nieuwe avonturen en boeiende verhalen om te delen.
De foto’s hier zijn genomen vanaf ‘Dunmore Head‘ en vanaf het kerkhof ‘Reilig Dhún Chaoin‘
Een nerdy diepe duik in Inishtooskert
Ver van de kust van County Kerry ligt Inishtooskert, ook wel bekend als het eiland van de Slapende Reus. Dit eiland, het noordelijkste van de Blasket-eilanden, draagt een mysterieuze en betoverende sfeer. Met zijn opvallende profiel vanaf de kustlijn heeft Inishtooskert verschillende bijnamen gekregen, waaronder “An Fear Marbh” (De Dode Man), “The Sleeping Giant(De Slapende Reus) en “De Bisschop.”
Het eiland is doordrenkt van geschiedenis en legendes. Je vindt er de ruïnes van oude christelijke bidkapelletjes, vergezeld van clocháns, bijenkorfvormige stenen hutten. Deze primitieve structuren ademen de geest van een vervlogen tijdperk en trotseren dapper de elementen.
Het meest intrigerende verhaal dat Inishtooskert omhult, is dat van Tomás en Peig O Catháin, een moedig stel dat in 1850 op het eiland woonde. Een onverbiddelijke storm sloot hen af van de buitenwereld, waardoor ze gedwongen waren te overleven met schaarse voorraden. De omstandigheden waren zwaar, en de kleine stenen hut met een rookgat in het dak diende als hun enige toevluchtsoord.
Helaas verloor Tomás tijdens deze beproeving zijn leven. Peig, te zwak om zijn lichaam uit de hut te dragen, stond voor een hartverscheurende keuze. In een ultieme overlevingsdrang begon ze het lichaam van haar man te ontleden en de stukken door het rookgat naar buiten te gooien. Toen de bewoners van het nabijgelegen Grote Eiland uiteindelijk het eiland bereikten, vonden ze een gebroken en verwarde Peig, omringd door de overblijfselen van haar geliefde.
Vandaag de dag is Inishtooskert onbewoond en trekt het niet veel menselijke bewoners aan. Maar de ware bewoners van dit eiland zijn de stormvogels, een majestueuze kolonie die het als hun toevlucht beschouwt. Hun vleugels snijden door de lucht terwijl ze de stormachtige zeeën trotseren, waardoor Inishtooskert de thuisbasis is van een van de grootste kolonies van deze vogels op aarde.
De reis naar Inishtooskert is geen gemakkelijke taak. Het ontbreken van een haven of pier vormt een uitdaging om het eiland te bereiken. Maar voor degenen die de moeite nemen, wacht een beloning van buitengewone schoonheid en de tastbare aanwezigheid van geschiedenis. Bij zonsondergang, wanneer de laatste stralen licht het eiland omhullen, is het mogelijk om adembenemende foto’s te maken, zoals je kunt zien in mijn blog hier.
Inishtooskert is een plek die de verbeelding prikkelt en een glimp biedt van een wereld waar natuur en geschiedenis samenkomen. Het is een bestemming die de ziel roert en een onuitwisbare indruk achterlaat op degenen die het geluk hebben zijn allure te ervaren
De BLASKET Eilanden:
De Blasket-eilanden zijn een groep eilanden voor de kust van County Kerry in Ierland. Ze staan bekend om hun natuurlijke schoonheid en rijke literaire erfgoed. De eilanden waren ooit bewoond, maar de laatste permanente bewoners vertrokken in 1953. De Blasket-eilanden blijven bezoekers aantrekken vanwege hun ruige landschap, prachtige stranden en de mogelijkheid om een glimp op te vangen van de traditionele Ierse cultuur en geschiedenis.
