Vanaf het moment dat mijn reis begon, was er één bestemming die er met kop en schouders bovenuit stak: Col du Parpaillon. Ondanks mijn ruime ervaring met reizen door bergen en fjorden, werd ik hier verrast, hoewel ik beter had moeten weten! Waar 300 kilometer onverwacht veel meer tijd in beslag nam dan gepland, bleef mijn verwachting onwankelbaar. De vertragingen deden niets af aan mijn verlangen om daar te zijn, in mijn ogen het ware begin van de schoonheid van Frankrijk. Hoewel het een misvatting is te denken dat Frankrijks charme daar begint, symboliseert deze plek voor mij een poort naar het adembenemende.
Om daar te komen, was het een logische keuze voor mij om Col du Galibier in de reis op te nemen. Normaal vermijd ik de drukte van toeristische hotspots, maar Col du Galibier was een uitzondering die ik niet kon weerstaan. En wat een verrassing was het: het uitzicht was niet alleen adembenemend, de rust was overweldigend – tot plotseling de serene stilte werd doorbroken door een onverwachte verschijning. Een stoet van tientallen sportauto’s, zo leek het, hun motoren grommend in een concert van kracht en snelheid. Hoewel ze geen kentekenplaten uit Groot-Brittannië droegen, suggereerde hun voorkeur voor de linker weghelft zo’n herkomst of tenminste een voorkeur om aan die kant te rijden.
Deze machines – Ferrari’s, Lamborghini’s, Porsches en meer – vulden de lucht met een symfonie die menig hart (tenminste onder mannen) sneller doet kloppen. Toch was er een vleugje ironie bij deze ontmoeting; ondanks hun vermogen om kracht op te wekken, leek het soms aan de vaardigheid te ontbreken om deze kracht met gratie te hanteren. Misschien klink ik nu als een criticus, maar eerlijk gezegd, als ik achter het stuur van zo’n wonder zou zitten, wie weet of ik niet dezelfde fouten zou maken? Tijdens mijn avonturen met mijn overlander is het weer altijd een cruciale factor die ik in overweging neem. Met een combinatie van moderne technologieën, zoals weer-apps, en een dosis ouderwets ‘gezond boeren verstand’ – een intuïtief gevoel voor de natuurlijke wereld – maak ik mijn plannen. Al dagen was ik me ervan bewust dat de andere kant van de Alpen werd geteisterd door slecht weer, en ik had al voorspeld dat dit onvermijdelijk mijn kant op zou komen. Ik was voorbereid op ten minste één dag rijden door de regen.
toen ik mijn weg naar de top van Col du Galibier maakte, werden mijn verwachtingen werkelijkheid. De regen, die enige tijd nodig had om de hoge Alpen te overwinnen – een fenomeen bekend als orografische neerslag -, begroette ons onophoudelijk. Op het moment dat we door de tunnel van Galibier reden, werden we aan de andere kant van de tunnel omhuld door dichte mist. Het was precies zoals ik had verwacht, maar toch nog een indrukwekkende ervaring. Aan de andere kant van de tunnel wachtte ons een dichte sluier van mist en regen, een omgeving die, ondanks de uitdagingen, zijn unieke schoonheid had. Dit deed me dromen van iets wat ik al jaren wilde ervaren, en tijdens mijn rit vanaf Col Du Parpaillon werd het eindelijk werkelijkheid na jaren van dromen over zo’n situatie. (natuurlijk kon ik op dat moment nog niet zeker zijn 🙂)
Voor kampeerders of overlanders:
LET OP! De Col du Galibier kan beklommen worden met een camper, maar er is een specifieke route voor voertuigen tot 3,5 ton. Zwaardere voertuigen moeten een andere route nemen. Dit suggereert dat er een maximale tonnagebeperking is voor bepaalde paden op de Col du Galibier. Voor specifieke details over tonnagebeperkingen en aanbevolen routes, is het raadzaam om de meest actuele informatie en verkeersregels te controleren voor je reis.
Een nerdy Deep dive in de ‘Col du Galibier’:
De Col du Galibier is een van de beroemdste bergpassen in de Franse Alpen, bekend om zijn rol in het wielrennen, met name de Tour de France. De pas bevindt zich in het zuidelijke deel van de Franse Alpen en verbindt de regio’s Savoie en Hautes-Alpes. Met een hoogte van 2.642 meter is het een van de hoogste passen in de Alpen die door een weg wordt gekruist.
Geschiedenis
De weg over de Col du Galibier werd geopend in 1911. Kort daarna werd deze opgenomen in de route van de Tour de France, waardoor de pas een legendarische status onder wielrenners verwierf. De pas is vernoemd naar de nabijgelegen Pointe du Galibier, een bergtop in het Massif des Cerces.
Belangrijke Evenementen Tour de France:
De Col du Galibier is een van de meest iconische beklimmingen in de Tour de France. Het staat bekend om zijn uitdaging en schoonheid en heeft vaak een beslissende rol gespeeld in de race. De pas is meer dan 60 keer opgenomen in het parcours van de Tour. Monument voor Henri Desgrange: Op de top van de pas staat een monument ter ere van Henri Desgrange, de oprichter van de Tour de France. Dit benadrukt het historische belang van de Galibier in het wielrennen. Huidig Toerisme Naast wielrennen trekt de Col du Galibier ook motorrijders, liefhebbers van klassieke auto’s tot hedendaagse autoliefhebbers, wandelaars en toeristen die de adembenemende uitzichten over de Alpen willen ervaren. In de zomermaanden is de pas een populaire bestemming voor liefhebbers van buitenactiviteiten, terwijl de omliggende gebieden ook mogelijkheden bieden voor skiën en andere wintersporten in de koudere maanden.
Samengevat, Bekend Om Wielrennen:
Vooral bekend van de Tour de France en andere wielerwedstrijden. Uitdagende Klim: De beklimming naar de top van de Galibier staat bekend om zijn lengte, hoogte en moeilijkheidsgraad, waardoor het een bucketlist-item is voor veel wielrenners. Interessante Feiten Hoogte: De Col du Galibier is een van de hoogst berijdbare passen in Europa. Uitzichten: Vanaf de top, op een heldere dag, kun je de Barre des Écrins, de hoogste piek in de Écrins, en andere omliggende bergtoppen zien. Weersomstandigheden: Het weer op de Galibier kan snel veranderen, met mogelijke sneeuwval zelfs in de zomer. De Col du Galibier blijft een symbool van uithoudingsvermogen en avontuur, niet alleen voor wielrenners maar voor iedereen die de majesteit van de Alpen wil ervaren. Belangrijke Opmerking Vooral voor Fietsers en Wandelaars! In 2002 werd de Galibiertunnel heropend na uitgebreide renovatie en 25 jaar na zijn sluiting. Sindsdien zijn er twee alternatieven beschikbaar voor verkeer over de Galibier op het topgebied. Fietsers mogen sinds de heropening niet door de tunnel rijden, noch voetgangers.
Extra:
Verder na de Col du Galibier, richting Col du Parpaillon, passeerden we verschillende mooie locaties zoals deze kerk in het gehucht Sainte-Marguerite met uitzicht op het Pelvoux-massief (Frankrijk, Hautes-Alpes, Saint-Martin-De_Queyrières), gevolgd door andere mooie foto’s. Hoewel ik niet precies weet waar elke foto is genomen, weet ik wel dat we verder gingen van de N98 naar de D994D.